Söngur og útsaumur

Þetta med bakarofna var greinilega ekkert spennandi efni, trúlega allir kærulausir að þrífa þá....en prófið sápu og vatn.....gott að geta andað á meðan.

Ætla að skrifa smá frá gaggó....eða ég bara man ekki hvort það var í gaggó eða fyrr????
Við höfðum söng á stundatöflunni eða það hefur kanski heitið músík..ta, ta tatti, ta..nótur voru nú ekki mín sterka hlið, en við fengum að spila á blokkflautu, sennilega hefur þetta verið í barnaskólanum, svo allir þurftu að skaffa sér blokkflautu og það var þó nokkuð gaman að blása í hana því það kom út lag, en maður þurfti nú að gera meira en bara blása. Við fengum líka að spila á svona þríhorn og handtrommur, man ekki hvað það heitir....en það er svo skrítið að ég man ekki svo mikið eftir þessum tímum, nema að strákarnir voru alltaf að gera at og fíflast, en kennarinn sem var Haukur rakari, oftast kallaður tatti ta, aumingja maðurinn átti ekki sjö dagana sæla í skólanum, en einu man ég vel eftir að hann varð svo reiður í einum tímanum að hann tók í eyrað á einum stæðsta stráknum (Gunnari Alla) og dró hann út úr tónlistarstofunni og lokaði á eftir....þetta þótti okkur stelpunum frábært, við fengum að spila og syngja í friði á eftir. En ég man ekki hvar söngstofan var, þótt Stefanía segir að hún hafi verið þar sem dansinn var, hefur kanski verið þar eftir að sá hlutinn var byggður við.
Handavinna var aftur á móti uppáhaldið mitt, enda var ég algjört uppáhald hjá Kristínu.....við þurftum að gera alltaf einhverja þrjá hluti sem var skilda og svo fengum við að velja, en ég á ekki mikið eftir af öllu sem ég gerði, held bara einn nálapúða sem var saumaður með kross saum jú og púða sem ég held Iris hafi, það var ríapúði. Ég saumaði líka helling af dúkum svona stórum á 10-12 manna matarbroð og var þetta í efni sem heitir hör og frekar leiðinlegt efni, en þeir fylgdu mér alla tíð og hingað til sverige, en voru alltaf í kassa ásamt helling af helkuðum dúkum (ekki pottaleppum) svo þegar við fluttum frá húsinu sem ég flutti til hér fyrst þá fór Pelle með helling af dóti á uppboð en það voru kassar með dúkum og þannig sem mamma hans hafði átt, svo ákveðum við að fara og vera með og sjá uppboðið og erum að skoða allt áður en það byrjaði, en maður gat labbað á milli til að skoða og ákveða hvort maður vildi bjóða í eitthvað...haldið þið að þar sé ekki kassinn með öllum mínum dúkum og helkuðu dúkunum ásamt einhverju fleira, sem átti sko alls ekki að fara með......svo það var eitthvert fólk sem bauð í dúkana mína og fékk.....en ég hef ekki ennþá séð eftir þeim eða þannig, hefði nú aldrei notað þá eftir öll þessi ár.
En það var dálítið skrítið samt að þeir höfnuðu þannig.
Það var alltaf þannig að maður gerði eitthvað í handavinnu og svo þurfti maður að gyema það í skólanum þar til á sumardaginn fyrsta en þá var þessi líka rosalega handavinnusýning fyrir alla nemendur í skólanum og þetta var mikið vinsælt og allir bæjarbúar komu til að skoða, síðan um kvöldið eða daginn eftir fékk maður að fara med sitt heim. Við fengum að læra að prjóna og þá varð maður að prjóna vettlinga, þegar mínar dætur (man ekki hverjar) voru í handavinnu þurftu þær bara að gera annan vettlinginn, ég notaði mína, ekki gátu þær notað sinn bara á aðra hendina. Áttu sennilega að gera hinn heima:-)
Jæja, Smári, núna eru tvö blogg í einu......ég vil endilega fá kommentarar......